ورزش تکواندو
در یازدهم آوریل سال ۱۹۵۵ نام تکواندو در جلسه ای در کره بر روی هنر رزمی کره ای ها ثبت گردید و از سوی مقامات سیاسی به رسمیت شناخته شد. انجمن تکواندو کره در سال ۱۹۶۵ و در سال ۱۹۶۶ فدراسیون بین‌المللی تکواندو (I.T.F) در کره و فدراسیون جهانی تکواندو در سال ۱۹۷۳ با حمایت شخصیت های سیاسی کره جنوبی تاسیس شد. تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و یک از محبوب ترین سبک های رزمی سراسر دنیا شد. اما در این مطلب می خواهیم به پاراتکواندو و شرایط پاراتکواندو بپردازیم.
تاریخچه و پیدایش پارا تکواندو
فدراسیون جهانی تکواندو (WT) نهاد حاکم بر پاراتکواندو است. قوانین و مقررات کلاس بندی و شرایط پاراتکواندو توسط(WT) تنظیم شده است. پاراتکواندو به عنوان بخشی از خانواده بزرگ تکواندو، از اوایل دهه ۲۰۰۰ معرفی شد. فدراسیون جهانی تکواندو (WT) نیز در تلاش است تا امکاناتی را برای ورزشکاران با معلولیت فراهم کند و فرصت های رقابتی منصفانه ای در سطح جهانی برای آن ها ارائه دهد.
معرفی ورزش تکواندو
تکواندو یک هنر رزمی برخاسته از کشور کره است که بر روی تکنیک های ضربه زدن با پا و دست و بیشتر با با پا بنا شده است. تمرین این ورزش هنر جو قدرت بدنی، انعطاف پذیری و هماهنگی حرکتی بدن خود را افزایش می دهد و در تکواندو، تکنیک های مختلفی از جمله ضربات پا، دفاع و حرکات ترکیبی آموزش داده می شود. همچنین، این هنر رزمی به تقویت روحیه و انضباط فردی می پردازد و تمرینات تکواندو شامل مبارزات، کاتا (حرکات نمایشی) و تمرینات بدنی است
در نهایت، تکواندو نه تنها یک ورزش، بلکه یک فلسفه زندگی است که به احترام، صداقت و تلاش مستمر تأکید دارد. این هنر رزمی تحت تاثیر هنرهای رزمی چینی و ژاپنی توسعه پیدا کرده است و در ادامه مطلب در مورد شرایط پاراتکواندو مطالبی را بیان می کنیم.
پارا تکواندو چیست؟
پاراتکواندو یک رشته ورزشی است که بر پایه تکواندو بنا شده و به طور خاص برای ورزشکاران دارای معلولیت طراحی شده است. محبوبیت رشته تکواندو باعث شده تا افراد معلول زیادی نیز جذب این رشته ورزشی شوند، اما با این وجود تا مدت ها ساماندهی درستی پیرامون فعالیت معلولان در این رشته ایجاد نشده بود تا اینکه با افزایش تعداد معلولان فعال در تکواندو، مسئولان فدراسیون جهانی را بر آن داشت تا بهای بیشتری به پاراتکواندو بدهند.
این رشته از هنرهای رزمی با هدف فراهم آوردن فرصت هایی برای افراد معلول با نیازهای خاص جهت شرکت در فعالیت های ورزشی و ارتقا توانمندی ها و سلامت روحی و جسمی آنها شکل گرفته است. در ادامه، به تشریح جنبه های مختلف پاراتکواندو ،کلاس بندی و شرایط پاراتکواندو که به صورت خاص از این هنر رزمی است می پردازیم. انجام ورزش های پاراتکواندو نیاز به قوانین و شرایط خاصی دارد که به آن می پردازیم. این شرایط خاص عبارت اند از:
انواع معلولیت ها
ورزشکاران براساس نوع و شدت معلولیت خود مثل معلولیت های فیزیکی(جسمی وحرکتی) و شدت آنها، معلولیت های بینایی، ناتوانی های ذهنی و غیره کلاس بندی می شوند.
لباس و تجهیزات
ورزشکاران در مسابقات پاراتکواندو مانند سایر ورزشکاران تکواندو، از کیمونو (دوئی) و دیگر تجهیزات استاندارد استفاده می کنند. اما ممکن است برخی تغییرات در تجهیزات برای ورزشکاران با معلولیت خاص وجود داشته باشد
مسابقات
مسابقات ورزش پاراتکواندو شامل دو بخش فرم (پومیسه) و مبارزه (کیروگی) است. در بخش فرم، شرکت‌کنندگان باید حرکات خاص این رشته رزمی را با شرایط پاراتکواندو اجرا کنند، در حالی که در بخش مبارزه، دو ورزشکار جهت برتری به رقابت می پردازند.
مطلب پیشنهادی: تفاوت بوکس و جودو در چیست؟ کدام بهتر است؟
مزایا و اثرات هنر رزمی پاراتکواندو
شرایط پارتکواندو برای ورزشکاران این امکان را فراهم می کند که با افزایش قدرت بدنی، انعطاف پذیری و استقامت خود سلامت جسمی خود را بهبود ببخشند. موفقیت در این رشته رزمی حس اعتماد به نفس و احساس شایستگی را در هنر جویان این رشته افزایش می دهد.
شرایط پاراتکواندو به ورزشکاران این امکان را می دهد که با شرکت در تیم ها و مسابقات به ایجاد دوستی و ارتباط با دیگران موفق شوند و فرصت های خوبی را برای یادگیری کارهای گروهی و انضباط در کلیه شئونات زندگی فراهم می کند.
شرایط تمرین پاراتکواندو
فعالیت تکواندوکاران معلول در زیر مجموعه فدراسیون تکواندو صورت می گیرد. تمرینات اختصاصی برای پاراتکواندو وجود نداشته و ورزشکاران فعال این رشته در کنار تکواندوکاران سالم تمرین می کنند. در گذشته که رشته پاراتکواندو به صورت مجزا وجود نداشت، افراد با معلولیت جسمی در همان کلاس ها و دوره های آموزشی افراد سالم شرکت می کردند؛ اما انتظار می رود که با همکاری فدراسیون تکواندو و فدراسیون ورزش جانبازان و معلولان، شرایط مناسب تری برای تمرینات اختصاصی معلولان علاقه مند به تکواندو فراهم شود.
شیوه های تمرین پاراتکواندو
تمرینات پاراتکواندو عبارتند از تمرینات تاخت و بازگشت که شامل تمریناتی برای تقویت تعادل و هماهنگی بدن انجام میشود. شیوه های تمرین در این ورزش شامل موارد زیر می شود:
- تکنیک های دفاعی و هجومی که بصورت تکنیک های مرتبط با ضربات و دفاع در کلاس هایی با سطوح متفاوت آموزش داده می شود.
- فرم های پومیسه تکنیک های فرم های نمایشی مرتبط با درجه های هنرجویان در سطوح متفاوت تمرین داده می شود.
- مبارزات شبیه سازی تمریناتی در شرایط پاراتکواندو مشابه مسابقات واقعی که برای آماده سازی برای مسابقات واقعی انجام می شوند.
کمیته پاراتکواندو
فدراسیون جهانی تکواندو کمیته پاراتکواندو را در سال 2006 تاسیس کرد تا به ارتقا و توسعه تکواندو برای ورزشکاران دارای نقص کمک کند. در ابتدا پارا تکواندو بر ایجاد کیوروگی (مبارزه) برای ورزشکاران قطع عضو و بازو پرداخت. اولین مسابقات قهرمانی پارا تکواندو در سال 2009 در باکو، آذربایجان برگزار شد و فدراسیون جهانی تکواندو در سال 2013 تصمیم گرفت که پاراتکواندو را گسترش داده و مسابقات جهانی را برای ورزشکاران با تمام معلولیت ها برگزار کند.
بر این اساس تصمیم گرفته شد که پومسه در مسابقات ورزشکاران دارای اختلالات عصبی، اختلالات ذهنی و بینایی گنجانده شود. مسابقات پاراتکواندو پومسه برای ورزشکاران کم توان ذهنی برای اولین بار در پنجمین دوره مسابقات جهانی مسابقات پارا تکواندو در شهر مسکو برگزار شد. همچنین به عنوان یک ورزش نمایشی در طول بازی‌های جهانی 2015 اضافه شد.
برای تشخیص اینکه آیا یک ورزشکار معیارهای حداقلی آسیب برای ورود به پاراتکواندو را دارد یا خیر؟ ارزیابی ورزشکار به سه روش؛ ارزیابی فیزیکی، ارزیابی فنی، ارزیابی مشاهده ای توسط هیات ارزیاب انجام شده و بر اساس نوع معلولیت، کلاس بندی خاص ورزشکار صورت می گیرد.
سخن پایانی
پاراتکواندو نه تنها یک هنر و ورزش است، بلکه ابزاری توانمند برای تغییر نگرش نسبت به افراد با معلولیت و ارتقای کیفیت و کمیت زندگی آنها است. این رشته با تمرکز بر احترام، انضباط و کار گروهی و طبق شرایط پاراتکواندو به همه افراد این امکان را می دهد که ضمن بهبود توانایی‌های جسمی و روحی، از تجارب ارزشمند و بسیار مفید ی بهره‌مند شده و با نشاط و شاداب زندگی کنند.
