با تمرین های ورزش تکواندو آشنا شوید

اگر شما هم به ورزش تواندو علاقه مند هستید و می خواهید با تمرین های ورزش تکواندو آشنا شوید این مقاله برای شماست. تکواندو نوعی ورزش رزمی بوده که در سرتاسر جهان علاقه مندان بی شماری دارد. از این رو ما تصمیم گرفتیم در این مقاله به تاریخچه و تمرینات این ورزش بپردازیم. پس اگر شما نیز جز آن دسته افرادی هستید که به ورزش های رزمی علاقه مند هستید و می خواهید اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید مطالب این مقاله را از دست ندهید. ما در اینجا سعی می کنیم مطالبی علمی و درخور در اختیار شما عزیزان قرار دهیم تا بتوانید با دیدی باز و اطلاعات عمومی بالا یک ورزش رزمی مناسب برای خود انتخاب کنید و در آن فعالیت داشته باشید. حال شما را دعوت می کنیم که تا انتهای این مطالب با ما باشید:

تکواندو چیست؟

پیش از آنکه به مسئله تمرین های ورزش تکواندو بپردازیم ابتدا لازم است بدانیم تکواندو چیست؟ تکواندو کره ای: تای کوان دو یا تکواندو نیز نوشته می شود، یک هنر رزمی و ورزش رزمی کره ای است که شامل تکنیک های مشت و لگد است. ترجمه تحت اللفظی تکواندو «لگد زدن»، «مشت زدن» و «هنر یا روش» است، و حتی گاهی اوقات شامل استفاده از سلاح می شود. تکواندوکاران لباسی به تن می کنند که به دوبوک معروف است. این یک ورزش رزمی است که در دهه‌ های 1940 و 1950 توسط رزمی‌کاران کره‌ای با تجربه در هنرهای رزمی مانند کاراته و هنرهای رزمی چینی توسعه یافت.

تاریخچه تکواندو

در بخش های بعدی مقاله بیشتر به تمرین های ورزش تکواندو می پردازیم. قدیمی ترین نهاد حاکم برای تکواندو، انجمن تکواندو کره (KTA) است که در سال 1959 با تلاش مشترک نمایندگان نه کوان اصلی یا مدارس هنرهای رزمی در کره تشکیل شد. سازمان‌ های اصلی بین‌المللی تکواندو امروز، شاخه‌ های مختلف فدراسیون بین‌المللی تکواندو (ITF) است که در ابتدا توسط چوی هونگ هی در سال 1966 تأسیس شد، و با مشارکت تکواندو جهانی سابق (WT)، فدراسیون جهانی تکواندو یا (WTF)  به ترتیب در سال 1972 و 1973 توسط انجمن تکواندو کره تاسیس شد. تکواندو یک نوع مبارزه بوده که با تماس کامل صورت می گیرد و از سال 2000 وارد المپیک شد. در سال 2018، دولت کره جنوبی رسما تکواندو را به عنوان هنر رزمی ملی کره معرفی کرد.

ظهور کوان های مختلف

در اینجا به نحوه ظهور تمرین های ورزش تکواندو(کوان) می پردازیم. با شروع در سال 1945، اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن، مدارس جدید هنرهای رزمی به نام کوان در سئول افتتاح شد. این مدارس توسط رزمی‌ کاران کره‌ای با پیشینه هنرهای رزمی ژاپنی و چینی تأسیس شد. اجداد اولیه تکواندو – بنیانگذاران 9 کوان اصلی (حرکاتی شامل دفاع کردن و ضربه زدن با دست)که قادر به تحصیل در ژاپن بودند، در معرض هنرهای رزمی ژاپنی از جمله کاراته، جودو و کندو قرار گرفتند، در حالی که دیگران در معرض هنرهای رزمی چین و منچوری بودند. بحث‌ های پیرامون تأثیرات تاریخی تکواندو با دو مکتب فکری اصلی بحث‌ برانگیز بوده است: سنت‌گرایی و رویزیونیسم. سنت گرایی معتقد است که خاستگاه تکواندو بومی است در حالی که رویزیونیسم، نظریه غالب، استدلال می کند که تکواندو ریشه در کاراته دارد.

تمرین های ورزش تکواندو

در این بخش به تمرین های ورزش تکواندو می پردازیم. تکواندو با تاکید بر ضربات با ارتفاع سر، ضربات پرشی و چرخشی و تکنیک های ضربات سریع مشخص می شود. در واقع، مسابقات اسپارینگ WT امتیاز بیشتری برای ضرباتی که شامل ضربات چرخشی، ضربه به سر، یا هر دو باشد، اعطا می کند.

تمرینات معمولی تکواندو

در حالی که سازمان‌ هایی مانند ITF یا Kukkiwon سبک کلی تکواندو را تعریف می‌کنند، باشگاه‌ ها و مدارس فردی تمایل دارند تمرین‌ های تکواندوی خود را تنظیم کنند. اگرچه هر باشگاه یا مدرسه تکواندو متفاوت است، یک دانش آموز معمولاً در اکثر یا همه موارد زیر شرکت می کند:

• فرم ها: فرم ها پومسه، هیونگ، تئول فرم های تکواندو هستند که اینها همان کارکرد کاتا را در مطالعه کاراته دارند.
• اسپارینگ: اسپارینگ یکی دیگر از تمرین های ورزش تکواندو است که شامل تمریناتی مانند اسپارینگ آزاد است (که در آن رقبا بدون وقفه برای چند دقیقه با هم مسابقه می دهند). اسپارینگ هفت، سه، دو، و یک مرحله ای (که در آن دانش آموزان ترکیب های اسپارینگ از پیش تعیین شده را تمرین می کنند).
• شکستن: شکستن تخته ها برای آزمایش، آموزش و نمایش هنرهای رزمی استفاده می شود. اشیا اغلب شامل آجر، کاشی و بلوک های یخ یا مواد دیگر نیز می شود. این تکنیک ها را می توان به سه نوع تقسیم کرد:

1. شکستن قدرت Power breaking: استفاده از تکنیک های ساده برای شکستن هر چه بیشتر تخته ها
2. شکستن سرعت Speed breaking: تخته ها توسط یک لبه آزاد نگه داشته می شوند و تمرکز ویژه ای بر سرعت مورد نیاز برای انجام شکستن است.
3. تکنیک های ویژه Special techniques: شکستن تخته های کمتر اما با استفاده از تکنیک های پرش یا پرواز برای دستیابی به ارتفاع، مسافت بیشتر یا پاک کردن موانع

• تکنیک های پرتاب و یا افتادن: یکی دیگر از تمرین های ورزش تکواندو است که از اهمیت بالایی بروخوردار است.
• تمرینات بی هوازی و هوازی و حرکات کششی نیز تمرینات کاربردی در ورزش تکواندو هستند.
• جالب است بدانید تمرینات تمدد اعصاب و مدیتیشن و همچنین کنترل تنفس نیز جز تمرینات مهم در ورزش تکواندو هستند.
• تکواندو تنها یک ورزش رزمی ساده برای قدرت جسم نیست. بلکه این ورزش برای تمرکز بر نظم ذهنی و اخلاقی، آداب معاشرت، عدالت، احترام، اعتماد به نفس و مهارت های رهبری نیز کاربرد دارد.

بیشتر بخوانید: با تمرین های ورزش بوکس آشنا شوید

سبک ها و سازمان ها

تعدادی از سبک های اصلی تکواندو و همچنین چند سبک خاص وجود دارد. تفاوت های فنی عمده بین سبک ها و سازمان های تکواندو به طور کلی حول محورهای زیر است:

• الگوهای تمرین شده توسط هر سبک (به نام: 형هیونگ، پومسه 품새، یا تول 틀، بسته به سبک). اینها مجموعه‌ ای از توالی‌ های رسمی تجویز شده از حرکات هستند که تسلط بر وضعیت، موقعیت و تکنیک را نشان می‌ دهند.
• تفاوت در قوانین اسپارینگ برای رقابت
• فلسفه هنرهای رزمی

سخن آخر

امیدواریم از مطالب موجود در مقاله تمرین های ورزش تکواندو لذت برده باشید. تمامی این مطالب از منابع معتبر خارجی ترجمه شده است و در اختیار شما ورزش دوستان عزیز قرار گرفته است.